Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ,ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ


  1. Ἡ ξενομανία εἶναι χωριατιά. Εἶναι προστυχιά. Εἶναι κουταμάρα. Εἶναι ἀφιλοτιμία. Εἶναι ἀφιλοπατρία. Καὶ εἶναι ξιπασιά. Καὶ εἶναι ἀμάθεια.
  2. Καὶ ἐπὶ τέλους διατί αὐτὴ ἡ κουταμάρα; Τί τοῦ χρεωστᾶτε τοῦ Ἰταλοῦ, τοῦ Γάλλου, τοῦ Γερμανοῦ διὰ νὰ δουλεύετε δι᾿ αὐτὸν καὶ νὰ τοῦ δίδετε ὅλον σας τὸ χρῆμα ποὺ κερδίζετε μὲ ἀγῶνας;
  3. Ἄλλο ραγιὰς καὶ ἄλλο Ἕλλην. Ἄλλο φραγκοπίθηκος καὶ ἄλλο Ἕλλην.
  4. Μελετᾶτε ὅλας τὰς ἐκδηλώσεις τῶν λαῶν, ἀλλὰ νὰ ἐνεργοῦν καὶ ὀλίγον τὰ ἐγκεφαλικά σας κύτταρα, πηγαίνετε εἰς ὅλον τὸν κόσμον, ἀλλ᾿ ὄχι διὰ νὰ γίνετε δοῦλοι. Μένετε ἄνθρωποι ἐλεύθεροι. Μὴ τρέχετε εἰς τὴν Εὐρώπην διψῶντες δι᾿ Ἀφέντην.(«Ἡ σύγχρονος ζωγραφική», 1902)
  5. Καὶ ἡ ἑλληνικὴ φύσις αὐτή, ἐντελῶς ἡ αὐτή, καὶ διότι εἶναι τοιαύτη, ἐγέννησεν ὅλους τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς ἡμιθέους καὶ τοὺς ἥρωας καὶ κάτι ἀκόμη καλλίτερον ἀπὸ τοὺς θεοὺς τοὺς παρελθόντας, τοὺς παρόντας καὶ τοὺς μέλλοντας: τοὺς Ἀνθρώπους.
  6. Η Ελληνική ΓΗ διψά εκδίκησιν, δια τους ατιμασμούς αιώνων, από Βαρβάρους Ανατολής και Δύσεως, από Ξένους και ιθαγενείς.
  7. ...ἡ ἱστορία μας εἶναι ἡ μακροτέρα ὅλων καὶ ἡ περιπλοκωτέρα. Διότι ὁ Ἕλλην Ὀδυσσεὺς μεταμορφώνεται ἐξωτερικῶς κατὰ πᾶσαν ἱστορικὴν ἐποχήν... («Πρὸς τὴν Ἑλληνικὴν Ἀναγέννησιν», 1903)
  8. Διὰ νὰ ὁμιλήσῃ κανεὶς λογικὰ δι᾿ ἕνα ζήτημα ἑλληνικόν, εἴτε γλωσσικόν, εἴτε ἐθνικόν, εἴτε κοινωνικόν ἀνάγκη νὰ ἀνατρέξῃ εἰς τὸ παρελθόν, νὰ συμβουλευθῇ τὴν Ἱστορίαν.
  9. Κάνετε τὰ ἔπιπλά σας ἀπὸ ξύλα τοῦ τόπου σας, ἀπὸ τὴν ἐληά σας, ἁπλᾶ, ἥσυχα, ἥμερα, ἀναπαυτικά. Μὴν τὰ μαυρίζετε σὰν νὰ σᾶς ἀπέθαναν δώδεκα παιδιὰ εἰς τὸν τόπον ποὺ δὲν μαυρίζει οὔτε τὸ μάρμαρον εἰς χιλιάδες χρόνια. («Ἡ ξενομανία», 1903)
  10. Ὁ Εὐρωπαϊσμός, ὢν ἀπομίμησις, δὲν εἶναι πρόοδος, ἀλλ᾿ ὀπισθοδρομικότης. Πρόοδος εἶναι ἡ χειραφέτησις ἀπὸ κάθε μίμησιν, ἡ ἐλευθέρωσις ἀπὸ κάθε δουλείαν, ἡ στροφὴ πρὸς τὴν φύσιν. Ἐκεῖ ἡ ἀλήθεια, ἐκεῖ ἡ ζωή, ἐκεῖ ἡ πραγματικότης, ἐκεῖ ἡ δημιουργία, ἐκεῖ ἡ πρωτοτυπία. («Ἡ σύγχρονος ζωγραφική», 1902)
  11.  Μετὰ τὸν Λαϊκὸν ἔχομεν τὸν Θρησκευτικόν μας κόσμον. Ὁ Ἕλλην φύσει, ἐπισκεπτόμενος τὸν Θεόν, ἀποκαλύπτεται, μένει ὄρθιος, τὸν χαιρετᾷ μειδιῶν, τοῦ ὁμιλεῖ εἰς ἑνικὸν ἀριθμόν, καὶ συνομιλεῖ διὰ τοῦ τραγουδοῦντος ἱερέως καὶ ψάλτου.
  12. Καὶ εἶναι Ἀποτρόπαιον νὰ ὀνομάζωνται Ἕλληνες, οἱ τολμήσαντες μὲ ἕνα Βλαχοδήμαρχον ἐπὶ κεφαλῆς, νὰ καταβεβηλώσουν ὡς καὶ αὐτὸν τὸν Ναὸν τῆς Παρθένου, τσιμπουσιάζοντες χυδαιότατα ὀργιαστικῶς, σπῶντες τὰ Μπυροβάρελα, ἐπὶ τῶν Ἰχνῶν τῆς Χρυσελεφαντίνου Παναγίας, καταβρωμίζοντες μὲ τὰ βρωμοψωμότυρά των, τὰ Τρισάγια Λείψανα τοῦ Ὡραίου. («Νέον Πνεῦμα», 1906)
  13. "To καταχρεωκοπημένον ελληνικόν βλακόπνευμα: θρησκευτικός κοιλοτυμπανισμός, επιστημονικός κομπογιανιτισμός, εμπορικός σαραφισμός, ιδεολογικός τσουμπεδισμός, φιλολογικός φουστανελισμός........" Περικλής Γιαννόπουλος - κείμενο του 1907
  14. Κάτι θὰ ἤξευρεν ὁ ἀρχαῖος ὁ ὁποῖος ἔστησε τὸ ἀρχιτεκτονικόν του ἔργον, ὄχι διὰ νὰ ἐξευτελίσῃ τὴν φύσιν μὲ τὴν δύναμιν καὶ τὸν ὄγκον του σὰν τὸν Εὐρωπαῖον ἀλλὰ τὸ ἔγλυψεν σὰν φυσικὸν ἄνθος βράχου, ἐν ἁρμονίᾳ πρὸς τὸ περιβάλλον σὰν πρόσωπον πρὸς σῶμα, καὶ σὰν διάδημα χοροῦ ὡραίων γραμμῶν.
  15. Ἑλληνικὴ Φυλὴ τί φωνάζεις; Μπῆκαν κλέφτες στὸ μανδρί; Ἐὰν Σοῦ βαστᾷ ἔμπα διώχτους.
  16. Ὑπάρχει ἕνα καθῆκον εἰς τὸν τόπον αὐτόν. Καὶ τὸ καθῆκον αὐτὸ εἶναι νὰ μελετήσωμεν ἡμεῖς αὐτοὶ τὸν ἑαυτόν μας, τὸ παρελθόν μας, τὸ παρόν μας, διὰ νὰ γνωρίζωμεν τὶ εἴμεθα καὶ τὶ δυνάμεθα νὰ κάμωμεν καὶ πρὸς ποίας ὁδοὺς νὰ βαδίσωμεν καὶ πρὸς τὶ αὔριον, πρὸς ποῖον προσεχὲς καὶ ποῖον ἀπώτερον μέλλον. Τὸ καθῆκον αὐτὸ ἐπέβαλα πρῶτον εἰς ἐμαυτόν. («Ἡ σύγχρονος ζωγραφική», 1902)

Τὴν Μεγάλη Πέμπτη, 8 Ἀπριλίου 1910 [1], ὁ Περικλῆς Γιαννόπουλος δημιούργησε καὶ ἐκτέλεσε τὸ τελευταῖο ἔργο του -κατὰ πολλοὺς τὸ ἀποκορύφωμα τοῦ ἔργου του. Ὅπως εἶχε προσχεδιάσει μὲ κάθε λεπτομέρεια πολὺ καιρὸ πρίν [15], στεφανωμένος, γυμνός, καβάλησε τὸ ἄσπρο ἄλογό του καὶ μπῆκε μαζί του στὴν θάλασσα τοῦ Σκαραμαγκᾶ. Μὲ μία σφαίρα στὸ κεφάλι, ἐνώθηκε γιὰ πάντα μὲ τὴν ἑλληνικὴ φύσι ποὺ τόσο εἶχε ἀγαπήσει. Προηγουμένως εἶχε κάψει πολλὰ ἀνέκδοτα ἔργα του (κατὰ μαρτυρίες μιὰ ὁλοκληρωμένη ἐργασία περὶ ἀρχιτεκτονικῆς, καθὼς καὶ διηγήματα φαντασίας), λέγοντας ὅτι ἀφοῦ ἡ Ἑλληνικὴ Φύσις τὰ ἐνέπνευσε στὸν ἴδιο, θὰ τὰ ἐνέπνεε καὶ σὲ ἄλλους στὸ μέλλον. Τὸ νεκρὸ σῶμα του τὸ ἔβγαλαν τὰ κύματα στὴν στεριὰ δέκα μέρες μετά. Πρὶν ταφεῖ, δύο ἄγνωστες κυρίες, σὰν νύμφες τῆς Ἀττικῆς γῆς, στόλισαν τὸν νεκρὸ μὲ λουλούδια (ὅπως ἔγινε πολὺ ἀργότερα γνωστό, ἦταν ἡ Σοφία Λασκαρίδου).
Ὁ θάνατος -ὁ τρόπος μάλιστα τοῦ θανάτου- τοῦ Περικλῆ Γιαννόπουλου συγκλόνισε τὴν κοινωνία καὶ τὸν τύπο τῆς ἐποχῆς, τόσο ποὺ δὲν εἶχε γίνει γιὰ τὰ ἔργα του ὅσο ζοῦσε. Ἐπὶ πολλὲς ἡμέρες δημοσιεύονταν λεπτομέρειες γιὰ τὸν τρόπο τοῦ θανάτου του καὶ περιστατικὰ ἀπὸ τὴν ζωή του, ἐνῷ ποιητὲς ὅπως ὁ Παλαμᾶς, ὁ Σικελιανός, ὁ Μαλακάσης καὶ ἡ Μυρτιώτισσα τοῦ ἀφιέρωσαν ποιήματα. [15]


Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ






Όταν ο 27χρονος Ίωνας Δραγούμης πέρναγε την πόρτα του θεάτρου «Ζιζίνια» της Αλεξάνδρειας στις 19 Μαρτίου 1905, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ερχόταν αντιμέτωπος μ’ ένα παράξενο πεπρωμένο. Οι δυο γυναίκες που ερωτεύτηκε ήταν εκεί. Η μία, στη σκηνή υποδυόταν Ηλέκτρα απ’ την «Ορέστεια» σε μετάφραση στη Δημοτική που παραλίγο να αιματοκυλήσει την Αθήνα το 1903. Η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη. Η άλλη, καθισμένη στο φουαγιέ, χαμογελαστή μέσα στη ροζ μεταξωτή τουαλέτα της. Η Πηνελόπη Δέλτα.
Ο Δραγούμης, δεύτερο απ’ τα εννιά παιδιά του Στέφανου Δραγούμη, σύμφωνα με τους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού, προοριζόταν για πολιτικός κληρονόμος του πατέρα του. Μόνο που ο ίδιος, επιστρέφοντας απ’ τη Θεσσαλία του 1897, δεν ήξερε πια αν ήθελε να γίνει πολιτικός. Σπούδασε Νομικά για να ικανοποιήσει τον πατέρα του, αλλά δεν σκόπευε να δικηγορήσει. Η Μακεδονία το 1902 είχε στοιχειώσει το μυαλό του με άλλες φιλοδοξίες. Υπηρέτησε ως διπλωματικός υπάλληλος στο υπουργείο Εξωτερικών, διορίστηκε πρόξενος στο Μοναστήρι, στον Πύργο της Βουλγαρίας και στη Φιλιππούπολη. 
Στην Αλεξάνδρεια, το Υπουργείο τον έστειλε για την αναθέρμανση της ελληνικής κυβέρνησης με την εκεί κοινότητα.
Οι αλεξανδρινές του μέρες κυλούν πληκτικά. «[…] Ο καθένας εδώ κοιτάζει να περάσει την ώρα του παίζοντας χαρτιά, μιλώντας και γελώντας. Τι άδεια ζωή! Άδεια από συγκίνηση, από ταραχή, από αίσθημα, από βάθος […]».
Συχνά του έρχεται η επιθυμία να τα παρατήσει όλα και να γυρίσει πάλι στο Μοναστήρι.
«Αγαπάω τα υπόδουλα μέρη γιατί εκεί αισθάνομαι ελεύθερος να κάνω κάτι πιο ελληνικό. Εκεί τουλάχιστον μπορώ να κάνω μια επανάσταση».

Το Μάη του 1905, η δολοφονία του πρωθυπουργού Δεληγιάννη θα’ ναι το επίκεντρο των συζητήσεων στην Αλεξάνδρεια. Θα’ ναι και μια αφορμή να βλέπει συχνότερα την Δέλτα που έχει αρχίσει ήδη να ερωτεύεται. «Ο Δραγούμης και η Δέλτα ήταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο», έλεγαν μέχρι πριν λίγα χρόνια κάποιοι εναπομείναντες γέροι Αλεξανδρινοί που έζησαν το ειδύλλιο. «Ακόμα κι αν δεν ήξερες τίποτα, το μάντευες στον αέρα που ανάπνεαν».Η σχέση τους που ποτέ δεν ξεπέρασε τα όρια ενός πλατωνικού έρωτα, ώθησε την Δέλτα στη συγγραφή. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο εκείνη είναι μεγαλωμένη, ο αυστηρός πατέρας της, οι δισταγμοί της ν’ αφήσει άντρα και παιδιά, γράφουν το οριστικό τέλος στο Βεσλάου , έξω απ’ τη Βιέννη το καλοκαίρι του 1908. Ακολουθούν δυο αποτυχημένες απόπειρες αυτοκτονίας της. Απ’ τον χωρισμό τους και μετά θα ντυθεί για πάντα στα μαύρα μέχρι την επιτυχημένη αυτή τη φορά αυτοκτονία της το 1941, τη μέρα που μπήκαν οι γερμανοί στην Αθήνα. Το τελευταίο ερωτικό της μήνυμα προς τον Ίωνα είναι το μυθιστόρημα της «Για την πατρίδα» που μιλάει για την ιστορία δυο ηρώων στη Μακεδονία του 10ου αιώνα.
Ο έρωτας του με τη Μαρίκα Κοτοπούλη ξεκινάει στην Κωνσταντινούπολη του 1908, σε μια βαρκάδα στο Βόσπορο. Θα κρατήσει δώδεκα χρόνια, ως την εκτέλεση εκείνου. Πρόκειται για μια θυελλώδη σχέση που γέννησε τη δυσαρέσκεια πολλών και ειδικά της οικογένειας Δραγούμη που αδυνατούσε να δεχτεί ότι ο γιος τους ζει με μια κοινή – όπως την ονόμαζαν- γυναίκα. Οι εφημερίδες που δεν τον χώνευαν, είχαν βρει ανοιχτό πεδίο για μάχη «Καταχράστηκε λεφτά και τα έδωσε στην ερωμένη του. Πλαστογράφησε επιταγές για να της κάνει θέατρο». 
Απ’ το 1916 ζούσαν επίσημα μαζί στο σπίτι της οδού Ξενίας. Η σχέση τους δοκιμάστηκε όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο από εξωτερικούς παράγοντες, αλλά κι απ’ το άστατο του χαρακτήρα και των δυο τους καθώς κι απ’ το φλογερό τους ταμπεραμέντο.
«Σ’ αγαπάω άγρια σαν το θηρίο, ξέρε το»! της έγραφε τα πρώτα χρόνια
Άλλοτε αγαπιόντουσαν τρελλά: «Σ’ αγαπώ ως την τελευταία μου πνοή» κι άλλοτε έφταναν σε λόγια που πλήγωναν: «Δεν θα γλιτώσεις ποτέ από μένα» του είπε κάποτε σ’ ένα ξενοδοχείο στη Σμύρνη σ’ έναν από τους πολλούς τσακωμούς τους. «Θα δημοσιεύσω όλα τα γράμματα σου στις εφημερίδες». Με το πέρασμα των χρόνων, ακόμα και η οικογένεια Δραγούμη αποδέχτηκε την Κοτοπούλη σαν χρόνια ασθένεια που δεν γιατρεύεται με τίποτα. Ένα -ένα θα άνοιγε ο Ίων στη Μαρίκα τα παράθυρα του κόσμου. Τη Δέλτα την είχε ωθήσει στο γράψιμο και της είχε εμφυσήσει την ιδέα του αγώνα για τη Μακεδονία. Στη Μαρίκα, θα γνωρίσει την πνευματική διανόηση της εποχής, τον Παλαμά, τον Καρκαβίτσα, τον Καζαντζάκη.
Τους ένωνε η αντιπαλότητα προς τον Βενιζέλο. Τους χώριζε η εξάρτηση της ντίβας απ’ τη μορφίνη. 
Την Παρασκευή 31 Ιουλίου 1920, κι ενώ ο Ίωνας παρακολουθούσε πρόβα της αγαπημένης του στο θέατρο, η είδηση ότι δολοφόνησαν το Βενιζέλο στο Παρίσι, τάραξε την Αθήνα. Ο Ίωνας με τη Μαρίκα- φανατικοί αντιβενιζελικοί-ξεκίνησαν για την Κηφισιά μέχρι να εκτονωθεί η κατάσταση στην Αθήνα. Έξω απ’ τη βίλα Θων στους Αμπελόκηπους όπου ήταν το τάγμα του Γύπαρη σταμάτησαν τη μαύρη Φόρντ του Ίωνα αλλά ο λοχίας γρήγορα τους άφησε να φύγουν. Λίγες ώρες αργότερα, ο Δραγούμης, υποκινούμενος απ’ την επιθυμία να γράψει ένα άρθρο για την απόπειρα στην «Πολιτική Επιθεώρηση», ξεκινάει να κατέβει ξανά στην Αθήνα. Τον σταματούν στο ίδιο σημείο. Τον κατεβάζουν βίαια απ’ το αυτοκίνητο και με κλωτσιές τον οδηγούν στο εσωτερικό της βίλας. Κάποιοι πολίτες φώναζαν οργισμένοι «Σκοτώστε το φονιά του Βενιζέλου». Ωστόσο, η είδηση ότι ο Βενιζέλος σώθηκε και ήταν καλά είχε ήδη φτάσει.
Παρών στον κήπο της βίλας και ο Μπενάκης που συνομίλησε με τον Γύπαρη καθώς 8 άντρες με ξιφολόγχες οδηγούσαν τον Δραγούμη στο Φρουραρχείο κατ’ εντολήν του Γύπαρη. Μπροστά στο Αρεταίειο, στα στρατιωτικά λουτρά, το απόσπασμα σταμάτησε. Απ’ τη γωνιά της Παπαδιαμαντοπούλου ο Ρώσος ακόλουθος παρακολουθούσε τη σκηνή σαστισμένος: «Είδα τους στρατιώτες να στήνουν τον άνθρωπο με το άσπρο κοστούμι σ’ έναν τοίχο. Ύστερα έκαναν τέσσερα βήματα πίσω. Τότε μόνο κατάλαβα ότι ετοιμάζονταν να τον εκτελέσουν. Εμείς περιμέναμε το τραμ κι εκατό μέτρα πιο κάτω, ένας άνθρωπος περίμενε το θάνατο».
«Επί σκοπόν», διέταξε ο λοχίας. «Πυρ». Κανείς απ’ τους 8 στρατιώτες δεν πυροβόλησε. «Ρίχτε ρε», φώναξε ο λοχίας. Κι έριξε πρώτος. Την ίδια ώρα έπεσαν και οι σφαίρες του αποσπάσματος. Την ώρα που ο Δραγούμης σωριαζόταν στο έδαφος, μερικές τον βρήκαν πίσω στην πλάτη. Όταν ο λοχίας πλησίασε πάνω του, το αριστερό του πόδι έκανε κάποιες σπασμωδικές κινήσεις. Ζούσε ακόμα. Τον πυροβόλησε άλλη μια, στο κεφάλι. Το αριστερό πόδι έμεινε ακίνητο.
Η Κοτοπούλη θα μάθει το θάνατο του 23 μέρες αργότερα, όταν δεν θα μπορούν να της κρύψουν πλέον την απουσία του. 
Ο Γύπαρης θα φωτογραφίσει τον Μπενάκη ως τον ηθικό αυτουργό στη δίκη των 8 εκτελεστών. Ο Μπενάκης παραπέμπεται για ηθική αυτουργία αλλά αθωώνεται ένα χρόνο αργότερα. Το 1921 ο εισαγγελέας ήταν αντιβενιζελικός, το 1922 ο ανακριτής ήταν βενιζελικός... Στη δίκη του 1935 η ιστορία ξαναζωντανεύει. Ο Γύπαρης εξακολουθεί να εμμένει στον Μπενάκη, οι στρατιώτες όμως διαψεύδουν οποιαδήποτε χρηματική δοσοληψία με το Μπενάκη με σκοπό την εκτέλεση του Δραγούμη. Μέχρι τις μέρες μας, το όνομα του ανθρώπου που έδωσε την εντολή της εκτέλεσης, δεν μαθεύτηκε ποτέ.
Στο σημείο που έπεσε ο Δραγούμης, στήθηκε μια λευκή στήλη το 1921, στην οποία ήταν γραμμένο ότι εκεί έπεσε ο Ίων Δραγούμης «…ο οποίος καθ’ όλην την ζωήν αυτού ηγωνίσθη υπέρ των ελευθεριών του λαού και υπέρ της αναγεννήσεως του 
Ελληνισμού και της Ανατολής».
Για την ανέγερση της στήλης συμφώνησαν όλα τα κόμματα κατά την Γ’ Εθνοσυνέλευση κι όπως επίτασσε το ελεγείο που είχε γράψει ο Παλαμάς:

«Λευκή ας στηθεί όπου έπεσες κολώνα
πώς έπεσες, γραφή να μην το λέει…
Λευκή, με της Ελλάδας την εικόνα.
Μονάχα αυτή ταιριάζει να σε κλαίει.
Βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίει…»

Μια προφητική σελίδα απ’ το ημερολόγιο του Δραγούμη:
«Στη γη είμαι και με τρώει το σκουλήκι. Ποιος με θυμάται; Κανένας δεν ήρθε μαζί μου στο χώμα. Γρήγορα θα γιατρευτεί η πληγή τους απ’ το θάνατο μου. Κι όσοι έμειναν ζωντανοί τους παίρνει η ζωή και τους στριφογυρίζει στον τρελό της χορό.».

Τα τελευταία χρόνια κάθε πρωί πέρναγα έξω από το σημείο που εκτέλεσαν τον Δραγούμη χωρίς ποτέ να προσέξω τη λευκή στήλη που στήθηκε στη μνήμη του. Συχνά, έπινα καφέ στον προαύλιο χώρο της άλλοτε έπαυλης Θων, εκεί που τον συνέλαβαν, τον χτύπησαν κι έβγαλαν την απόφαση να τον σκοτώσουν. Σκέφτομαι πάντα ότι δυστυχώς στην πόλη που ζούμε το μπετόν κι η αδιαφορία σβήνουν ηθελημένα και άδικα την ιστορία κάποιων ανθρώπων.

ΑΠΟ ΑΛΕΠΟΥ

ΡΟΔΟΣ-ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΗΣΑΝ 61ΧΡΟΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ


Η στυγερή δολοφονία συγκλονίζει την τοπική κοινωνία  Ο συγγενής της, που την βρήκε νεκρή μέσα σε μια λίμνη αίματος κατέληξε σε ...
νοσοκομείο, σε κατάσταση σοκ.Η αστυνομία ειδοποιήθηκε τα μεσάνυχτα. Τότε ένας συγγενής της 61χρονης γυναίκας, που την έπαιρνε τηλέφωνο και ανησύχησε επειδή δεν του απαντούσε, πήγε στο σπίτι της στο Γεννάδι και χτύπησε το κουδούνι. Ύστερα από λίγο παραβίασε την εξώπορτα και μπήκε μέσα. Έκανε λίγα βήματα και βρέθηκε μπροστά στο αποτρόπαιο θέαμα... Η άτυχη γυναίκα ήταν νεκρή μέσα σε μια λίμνη αίματος. Οι φωνές που έβαλε συγκλόνισαν τους κατοίκους της περιοχής που έτρεξαν για να δουν τι συμβαίνει. Αμέσως ειδοποιήθηκε ασθενοφόρο, αστυνομία και ιατροδικαστής. Όπως διαπιστώθηκε ο θάνατος της γυναίκας προήλθε από αλλεπάλληλα δολοφονικά χτυπήματα με μαχαίρι, σε όλο της το σώμα. Η σορός της 61χρονης μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες σε νοσοκομείο κατέληξε και ο συγγενής της γυναίκας που την βρήκε νεκρή, σε κατάσταση σοκ. Οι έρευνες της αστυνομίας για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δολοφόνων συνεχίζονται. Φως στην υπόθεση αναμένεται να ρίξει η κατάθεση της γυναίκας που την πρόσεχε και που για την ώρα δεν έχει εντοπιστεί...

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - ΣΟΚ Βομβιστής επί Επταετίας ο Ράπανος !


Το πολιτικό παρελθόν του Β. Ράπανου
Ρωτήσαμε συναγωνιστές από την Κω (τόπο γεννήσεώς του) και μας απήντησαν: «κομμουνιστής, απ’ αυτούς που μετά το 1974 πήγαν στο ΠΑΣΟΚ». Κι όχι μόνον κομμουνιστής της θεωρίας, αλλά και της πράξης. Της τρομοκρατικής πράξης! Βομβιστής, λοιπόν, με πλούσια δράση που είχε σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό αθώων συνανθρώπων μας, ήταν ο νέος «υπερυπουργός»! Μάλιστα, για την τρομοκρατική του δράση είχε δικαστεί και καταδικαστεί από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών. Παρέμεινε στις φυλακές του Γεντί Κουλέ, στη Θεσσαλονίκη, από τις 2 Νοεμβρίου 1969 μέχρι την 21η Αυγούστου 1973, όταν η «κακή χούντα» χορήγησε αμνηστία σ’ αυτόν και τους ομοίους του!

Σήμερα, αυτός ο εκλεκτός της μνημονιοκρατίας, δηλώνει στους Financial Times (που μιλούν γενικώς και αορίστως για συμμετοχή του σε «ριζοσπαστική αριστερή οργάνωση κατά τη διάρκεια της χούντας», αποκρύπτοντας την βομβιστική του δράση…): «Η φυλακή έγινε το πανεπιστήμιό μου».

Αψευδής μάρτυς της τρομοκρατικής δράσης του νυν υπερυπουργού οι εφημερίδες της εποχής, τις οποίες και για του λόγου το αληθές σας παραθέτουμε παρακάτω: 

 

Βομβιστής με πλούσια δράση, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό αθώων πολιτών, υπήρξε ο νέος "Τσάρος" της οικονομίας Βασίλης Ράπανος.
Είχε καταδικαστεί και φυλακίστηκε, μετά από δίκη,  το 1969, από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών.
Απελευθερώθηκε στη μεταπολίτευση.
 Ο Βασίλης Ράπανος, έμεινε στη φυλακή από τις 2 Νοεμβρίου του 1969, μέχρι τις 21 Αυγούστου 1973, οπότε δόθηκε αμνηστία.
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ>>>>> 
ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"










ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ



Ντοκουμέντο: Όταν ο Τσίπρας έφαγε ξύλο! (pics)



Είναι ο άνθρωπος που όλα τα ΜΜΕ του κόσμου ασχήθηκαν μαζί του (είτε με αρνητικό, είτε με θετικό τρόπο) στην προεκλογική περίοδο. Παρά ταύτα, κανένα ΜΜΕ είτε της χώρας μας, είτε του εξωτερικού δεν έχει γράψει όλο αυτό το διάστημα για το ξύλο που είχε φάει κάποτε ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι ένα γεγονός που δεν το έχει θίξει κανένας, αν και όλοι ψάχνουν για το παρελθόν του.

Ένα ξεχασμένο δημοσίευμα - ντοκουμέντο πριν από περισσότερα από δέκα χρόνια.
Το δημοσίευμα είναι μετά τις διαδηλώσεις στην Γένοβα το 2001. Τότε ως γραμματέας της νεολαίας του Συνασπισμού ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε στα Νέα (στις 20 Ιουλίου 2001), όπως μπορείτε να διαβάσετε κι εσείς από τις σχετικές φωτοτυπίες:

«Δεχθήκαμε επίθεση με κλομπ από τους (Ιταλούς) αστυνομικούς οι οποίοι μάς χτυπούσαν ακόμα και μέσα στο γκαράζ του πλοίου και μας έσερναν στο δάπεδο, οδηγώντας μας με τη βία μέσα στο πλοίο».


Και συνέχισε ο Τσίπρας, αφού είναι προφανές ότι μιλάει και για τον εαυτό του: «Αντισταθήκαμε όσο μπορούσαμε. Ευτυχώς κανένας από εμάς δεν τραυματίστηκε σοβαρά. Αλλά κάποιοι χρειάστηκε να κάνουν ράμματα στο ιατρείο του πλοίου».

3' φρικης απο φανατικους ισλαμιστες στο Πακισταν!


Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Η BILD ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΑΓΟΝΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ ΓΑΤΕΣ !



Ο συντάκτης της Bild, Φρανς Τζόζεφ Βάγκνερ, ενόψει και του αγώνα Γερμανία – Ελλάδα για το Euro 2012, δηλώνει φαν της χώρας μας, αφού όπως λέει... «η δικιά μου καρδιά – αν και Γερμανός – χτυπά για τους Ελληνες», ωστόσο, δεν το κάνει και με τον πιο κομψό τρόπο...

Στην επιστολή του την οποία δημοσιεύει στο site της γερμανικής εφημερίδας όπου εργάζεται, επισημαίνει ότι η δική του καρδιά χτυπά για τους Ελληνες και συγκεκριμένα, για αυτούς με τα άδεια πορτοφόλια, για αυτούς που δεν έχουν χρήματα να πιουν ένα ποτήρι κρασί, για «ένα πακετάκι τσιγάρα, για να πάνε στον οδοντίατρο ή να πληρώσουν το ενοίκιό τους».

«Και η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να κερδίσεις όσους δεν έχουν τίποτα να χάσουν -γιατί το μόνο που έχουν πια, είναι μερικά άγονα βουνά, μερικές ξερές ελιές και αδέσποτες γάτες», καταλήγει.

Η επιστολή του έχει ως εξής:

«Αγαπητοί Έλληνες,

Ο Θεός του ποδοσφαίρου πρέπει πραγματικά να είναι κυνικός, αφού έριξε τη ζαριά και η μονομαχία θα γίνει ανάμεσα στη Γερμανία και την Ελλάδα.

Και ξαφνικά το παιχνίδι "γυρνάει" εναντίον της Μέρκελ...

Οι εφημερίδες της Ελλάδας εκλιπαρούν την Εθνική Ομάδα:

''Φέρτε μας τη Μέρκελ'', ''Ανγκελα ετοιμάσου'', ''οι χρεοκοπημένοι είναι έτοιμοι'' και άλλα τέτοια.

Την Παρασκευή θα έχουμε έναν φοβερό αγώνα:

Οι φτωχοί Έλληνες, εναντίον των πλούσιων Γερμανών.

Ωστόσο η δική μου καρδιά -αν και Γερμανός- χτυπά για τους Ελληνες.

Για τους Έλληνες με τα άδεια πορτοφόλια, που δεν έχουν χρήματα να πιουν ένα ποτήρι κρασί, δεν έχουν χρήματα για ένα πακετάκι τσιγάρα, δεν έχουν χρήματα να πάνε στον οδοντίατρο ή να πληρώσουν το ενοίκιό τους. Και η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να κερδίσεις όσους δεν έχουν τίποτα να χάσουν -γιατί το μόνο που έχουν πια, είναι μερικά άγονα βουνά, μερικές ξερές ελιές και αδέσποτες γάτες.

Όποιος κι αν κερδίσει το παιχνίδι, εγώ θα εξακολουθώ να στηρίζω την Ελλάδα...

Ειλικρινά,

Φρανς Τζόζεφ Βάγκνερ»

iefimerida.gr

TI ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΣΤΗΝ ΡΕΠΟΥΣΗ


Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΓΓΥΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ


Όλοι γνωρίζαμε οτι δύσκολα θα αλλάξει κάτι και με το καλημέρα ο Αντώνης Σαμαράς έρχεται να μας το επιβεβαιώσει και μάλιστα στο σημείο που πονάει πιο πολύ αυτός ο τόπος. Στην διαφθορά!Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες...
ο Ευάγγελος Βενιζέλος προκείμενου να στηρίξει και να συμμετέχει με το κόμμα του στη νέα συγκυβέρνηση ζήτησε και πήρε την δέσμευση απο τον Α. Σαμαρά οτι κανένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε στην προηγούμενη καταστροφική θητεία δεν θα διωχθεί ποινικά για όσα ζει σήμερα ο Ελληνικός λαός.

Φυσικά μεταξύ αυτών ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Γ. Παπακωνσταντίνου αλλά και πολλά άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ...

Όλα δείχνουν οτι θα γίνει άλλη μια εξεταστική - παρωδία όπως όλες οι προηγούμενες μόνο και μόνο για τα μάτια του κόσμου, όπως της Siemens, του Βατοπεδίου, των υποκλοπών άλλα και τόσων άλλων σκανδάλων που μαζεύονται και αθωώνονται μεταξύ τους. 

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα...
tromaktiko

Η θέση της Χρυσής Αυγής για την κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων

Είναι γεγονός απαράδεκτο, τα κόμματα να εισπράττουν αφειδώς εκατομμύρια ευρώ, την ώρα που ο λαός πένεται. Πάγια θέση της Χρυσής Αυγής είναι η κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων. Η θέση αυτή εκφράστηκε δυναμικά στη διακκοματική επιτροπή και θα απαιτήσουμε να ψηφιστεί ως νόμος του κράτους στη νέα βουλή.

Καταγγέλλουμε την υποκρισία της Αριστεράς, που ενώ παριστάνει πως διαθέτει κοινωνικές ευαισθησίες, δεν έχει δώσει ούτε μισό ευρώ από τα εκατομμύρια που εισπράττει, στους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας. Η Χρυσή Αυγή δεσμεύεται πως το ποσό που θα λάβει ως κρατική χρηματοδότηση θα επιστραφεί στον λαό μέσω κοινωνικού έργου. 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΥΜΝΟΥ

Ο Ελληνικός Εθνικός Ύμνος καθιερώθηκε από το Ελληνικό κράτος το 1865. Αποτελεί απόσπασμα του ποιήματος «Ύμνος εις την ελευθερία» το οποίο έγραψε ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. 
Την μουσική του Εθνικού Ύμνου έγραψε ο Νικόλαος Μάντζαρος το 1828.

Στο μακροσκελές αυτό ποίημα (158 στροφές) ο νεαρός ποιητής κάνει ανασκόπηση της Ελληνικής Επανάστασης. Καυτηριάζει την στάση των μεγάλων δυνάμεων της εποχής εκείνης. Περιγράφει επίσης τις κακουχίες και τα μαρτύρια των αγωνιστών καθώς και τους επικρίνει για την συνεχή γκρίνια τους. Στον στίχο 22 κάνει θετική αναφορά στην ανταπόκριση του Αμερικανικού λαού. Δείχνοντας πάντα προς την Ελευθερία, αυτή την αρχαία θεά , την ίδια την μητέρα Ελλάδα, ο ποιητής καλεί τους Έλληνες να συνετιστούν και να ενωθούν για αποκτήσουν την ελευθερία τους, την ποιό μεγάλη ανθρώπινη αξία.

Αν και οι 158 στροφές του ποιήματος ομιοκαταλήγουν και μπορούν να τραγουδιστούν στην μουσική του Εθνικού Ύμνου, μόνο οι πρώτες δύο στροφές αποτελούν τον Εθνικό Ύμνο. Η μουσική του Εθνικού Ύμνου είναι γραμμένη σε ρυθμό 3/4, στο ρυθμό του Τσάμικου του ποιό λεβέντικου Ελληνικού χορού.


Λήστεψαν κοσμηματοπωλείο στα Πατήσια


Οι ένοπλοι διέφυγαν και αναζητούνται

Δύο άγνωστοι με την απειλή των όπλων λήστεψαν στις 9:30 το πρωί κοσμηματοπωλείο στη οδό Ζαχαρία Παπαντωνίου στα Πατήσια. 

Οι δράστες ακινητοποίησαν τους ιδιοκτήτες, πατέρα και γιο, και αφαίρεσαν σχεδόν όλα τα κοσμήματα μέσα από το κατάστημα. 

Οι ένοπλοι διέφυγαν και αναζητούνται.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΕΙ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ


«Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας είναι θετική για τους μετανάστες» ανέφερε ο Αλβανός πρωθυπουργός
Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα χαιρέτισε τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις βουλευτικές εκλογές στην Ελλέδα.

«Η Ελλάδα εμπιστεύτηκε την ηγεσία της στον Αντώνη Σαμαρά. Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας είναι θετική για τους μετανάστες» ανέφερε ο Αλβανός πρωθυπουργός, μιλώντας σε συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του.

«Ο ελληνικός λαός ψήφισε την ευρωπαϊκή προοπτική για την Ελλάδα. Η ψήφος του ελληνικού λαού χαιρετίστηκε από ολόκληρη την Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο. Το ελληνικό έθνος ψήφισε υπέρ πολιτικών δυνάμεων, που είναι προσηλωμένες στην εφαρμογή των συμφωνιών και την υπηρέτηση των συμφερόντων του έθνους και της χώρας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης. Το ελληνικό έθνος εμπιστεύτηκε τη διακυβέρνηση στον κεντροδεξιό ηγέτη Αντώνη Σαμαρά» πρόσθεσε ο κ. Μπερίσα.

protothema
ΣΧΟΛΙΟ : AΝΤΩΝΑΚΗ...ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ....ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΞΗ

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕ ΤΟ ΕΓΕΡΘΗΤΙ;


Η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας καταγγέλλει την απομάκρυνση των φωτορεπόρτερ από τη σημερινή Συνέντευξη Τύπου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελου Βενιζέλου λίγη ώρα αφότου ξεκίνησε, οπότε και χωρίς καμία προειδοποίηση ή προηγούμενη... συνεννόηση, άνθρωποι του περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ απομάκρυναν ΟΛΟΥΣ τους φωτορεπόρτερ, με την πρόφαση πως ενοχλούν τα «κλικ» των φωτογραφικών μηχανών!

Τον παραπάνω λόγο τον θεωρούμε παντελώς προσχηματικό με το δεδομένο ότι επανειλημμένα και από ετών, γραπτά και προφορικά, έχουμε υποβάλλει το πάγιο αίτημα της Ένωσής μας για τη συμμετοχή της και τη συμβολή της στο σχεδιασμό για την αρτιότερη και χωρίς προβλήματα φωτοδημοσιογραφική κάλυψη τέτοιων σημαντικών γεγονότων.

Οι Έλληνες Φωτορεπόρτερ είναι Φωτο-Δημοσιογράφοι και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται από οποιοδήποτε Φορέα και Οργανισμό όταν καλούνται σε εκδηλώσεις που αφορούν τον Τύπο και ο αποκλεισμός τους λειτουργεί σε βάρος της ελευθεροτυπίας και της πλουραλιστικής ενημέρωσης των πολιτών. Μήπως την επόμενη φορά αντί να προσκληθούμε να καλύψουμε αντίστοιχο γεγονός επιθυμούν μα μας υποκαταστήσουν πλήρως αποστέλλοντας αποκλειστικά φωτογραφίες της δικής τους επιλογής;

Η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας καταγγέλλει πως αυτές οι ενέργειες αντικειμενικά συνιστούν απροκάλυπτη φίμωση της Φωτο-Ειδησεογραφίας και κατά συνέπεια και της ελευθεροτυπίας και ως εκ τούτου, διερμηνεύοντας και την κοινή στάση όλων των θιγόμενων μελών της, θεωρεί ότι είναι πλέον υποχρεωμένη να προβεί στο εξής σε ΕΜΠΑΡΓΚΟ σε οποιαδήποτε εκδήλωση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και έως ότου οι υπεύθυνοί του αποδεχτούν τους Φωτορεπόρτερ ως λειτουργούς του Τύπου.


ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΙ




Ο πρόεδρος της Ν.Δ. που έγινε δεκτός  στο Ισραήλ με τιμές αρχηγού κράτους, είχε επισκεφθεί το Ισραήλ, 20 χρόνια πριν, ως ο Υπουργός Εξωτερικών, που έβαλε την υπογραφή του στην de jure αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ.
"H στήριξη που πρόσφερε ο Γιώργος Παπανδρέου στο Ισραήλ, ήταν ένα από τα λίγα θετικά επιτεύγματά του", 
δήλωσε από το Ισραήλ, όπου βρίσκεται ο πρόεδρος της Ν.Δ.Αντώνης Σαμαράς.
Ο Έλληνας ηγέτης της αντιπολίτευσης, που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι θα κερδίσει τον Φεβρουάριο τις εκλογές, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή του Γ.Παπανδρέου.
Σε αποκλειστική συνέντευξή του στη Jerusalem Post, δεσμεύθηκε ότι...
θα συνεχίσει την πολιτική του προκατόχου του, υπέρ του Ισραήλ.
"Η δημιουργία ισχυρότερων δεσμών με το Ισραήλ, ήταν κάτι που υποστηρίξαμε με όλη μας την καρδιά (full-heartedly supported)",
 τόνισε ο Α.Σαμαράς.
Ο ίδιος αποκάλυψε στην εφημερίδα, ότι ήταν ο Έλληνας αξιωματούχος, του οποίου η υπογραφή βρίσκεται στο έγγραφο της αναγνώρισης του κράτους του Ισραήλ από την Ελλάδα το 1990. (Samaras pointed out that when he served as foreign minister in 1990, he was actually the Greek official who signed the document officially recognizing Israel.)
Φωτογραφία από την επίσκεψη του στο μουσείο του εβραϊκού ολοκαυτώματος ανήμερα της επετείου του ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων.

http://www.inews.gr/62/O-samaras-sto-israil-to-1991-kai-simera-deite-fotografies.htm
You might also like:

Μην Περπατάς Αμέριμνος ,ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ !

Τραγικές διαστάσεις λαμβάνει η εγκληματικότητα στους δρόμους της Αθήνας και του λεκανοπεδίου, καθώς πλέον οι πολίτες δεν μπορούν να περπατούν αμέριμνοι και σε κάποιες περιπτώσεις αυτό είναι απόλυτα επικίνδυνο. 

Το πρώτο περιστατικό συνέβη το μεσημέρι στις 13:05 στη Γεναδίου 14 στην Αθήνα, δύο άτομα επιτέθηκαν σε Έλληνα ηλικιωμένο, τον πέταξαν κάτω του πήρα τσαντάκι με χρήματα, αφού τον τραυμάτισαν στο πόδι και αναγκάστηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. 

Το δεύτερο περιστατικό έγινε στις 14:08 στη Νίκαια όπου άγνωστος αριθμός ατόμων επιτέθηκε σε ηλικιωμένη και αφού την τραύματισαν στο πρόσωπο, της άρπαξαν χρυσές αλυσίδες που φορούσε στα χέρια και στο λαιμό. Η ηλικιωμένη γυναίκα βρίσκεται στο νοσοκομείο. 

Στις 14:55 στην Ιωαννίνων στο Περιστέρι, τέσσερα άτομα επιτέθηκαν σε έναν Έλληνα και με την απειλή του όπλου, του άρπαξαν άγνωστο χρηματικό ποσό και διέφυγαν. 

Τέλος, στις 17:37 στη Διγενή Ακρίτα 6 στη Δροσιά, δύο άτομα με όπλο ακινητοποίησαν δύο κοπέλες στο δρόμο και τους έκλεψαν τα χρήματα που είχαν πάνω τους και εν συνεχεία διέφυγαν.
 

SOS !!!!!! ΜΑΘΕ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ !!!!




ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
GENERAL CONSUMERS’ FEDERATION OF GREECE

Κέντρο Πληροφοριών:Γ. Σεπτεμβρίου 13 – Αθήνα 10432όρ. 5οςτηλ. 210 36.32.443 Fax. 210 36.33.976
Ανοιχτή Γραμμή: 11711 email: inka - http://www.inka.gr/
40 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΙΝΚΑ ΔΤ 275/04.09.10
Δεν μας έφταναν η κατάργηση και μείωση των μισθών και των συντάξεων, αυξήσεις φόρων, κατάργηση δικαιωμάτων και αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα από έγκριτες εφημερίδες, και από το Διαδίκτυο, η κυβέρνηση προωθεί δύο μέτρα, συν τοις άλλοις πολυέξοδα για το κράτος:
1ο Θέλει να αντικαταστήσει την Ταυτότητα την με «κάρτα πολίτη», που πολύ σωστά έχει χαρακτηριστεί Κάρτα Φακελώματος του Πολίτη, η οποία μάλιστα δεν έγινε δεκτή στην Αγγλία, λόγω μεγάλου και άσκοπου κόστους και των αντιδράσεων για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Αυτή η κάρτα προγραμματίζουν να ενημερώνεται με κάθε αλλαγή στην οικονομική κατάσταση (ακίνητα, κινητές αξίες, λογαριασμοί, οφειλές), οικογενειακή κατάσταση, κατάσταση υγείας (φάρμακα, εισαγωγές σε νοσοκομεία, κληρονομικό ιστορικό), μετακινήσεις ταξίδια κτλ.
Όλα τα προηγούμενα θα εμφανίζονται σε «ενιαία οθόνη». Αναφέρουν ότι ο ίδιος κάτοχος «θα μπορεί να έχει πρόσβαση στα στοιχεία του από το Διαδίκτυο» – λες και δεν τα ξέρει. Θα έχει όμως και το κράτος πρόσβαση και μάλιστα σε τομείς που μέχρι σήμερα δεν επιτρέπεται. Εννοείται ότι πρόσβαση θα «αποκτήσουν» όλοι οι μεγάλοι προμηθευτές (πολυεθνικές, ασφαλιστικές, τράπεζες, διαγνωστικά κέντρα, πολυκλινικές, ιδιωτικά γραφεία «εύρεσης εργασίας», ενοικίασης εργαζομένων, εισπρακτικές . ) και βέβαια οι χάκερς.
Είναι γνωστό ότι το διαδίκτυο είναι και θα είναι πάντα διάτρητο. φυτίλια συννεφάκια.
2ο Θέλει να επιβάλλει υποχρεωτικά σε όλες τις συναλλαγές την «κάρτα των συναλλαγών», που και αυτή έχει χαρακτηριστεί Χαφιές του Καταναλωτή, και αυτή δεν έγινε δεκτή ούτε καν από τον αρμόδιο επίτροπο της φορολογίας της ΕΕ.
Τη δεύτερη κάρτα επιδιώκουν να την έχει συνέχεια ο καταναλωτής (από ποια μέχρι ποια ηλικία άραγε;) για να καταγράφεται η κάθε συναλλαγή: το προϊόν ή η υπηρεσία, ο χρόνος και η χρηματική της αξία. Είναι προφανές ότι με αυτό τον τρόπο, και επειδή κάθε προϊόν διαθέτει μπαρ-κοντ -με μία αναγωγή στα προϊόντα που αγοράζει- θα είναι γνωστά τα πάντα ανεξαιρέτως, για τον πολίτη – καταναλωτή: Οι συνήθειές του, τα πιστεύω του, η σεξουαλική του ζωή . η υγεία του κλπ.
Με αυτές τις υποχρεωτικές κάρτες ουσιαστικά δρομολογούν να καταργηθεί το Τραπεζικό Απόρρητο, το Ιατρικό Απόρρητο, και γενικά κάθε είδους απόρρητο στην ιδιωτική ζωή, θα ενοποιηθούν όλοι οι αριθμοί (ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, κτλ ) και θα μετατραπεί ο πολίτης σε έναν ανθρωποαριθμό.
Το ΙΝΚΑ δηλώνει κάθετα ότι δεν θα δεχτεί τον Μεγάλο Αδελφό, δεν έχει να διαπραγματευτεί και να διαβουλευτεί την αξιοπρέπεια του πολίτη – καταναλωτή και καταδικάζει απερίφραστα τα προτεινόμενα μέτρα.
Καλεί όλες οργανώσεις πολιτών, τους συνδικαλιστικούς και τους επιστημονικούς φορείς και όλα τα πολιτικά κόμματα για να μην περάσει το φακέλωμα.
Το ΙΝΚΑ θα χρησιμοποιήσει κάθε νομικό μέσο, αλλά καλεί από τώρα τους πολίτες σε ετοιμότητα αν χρειαστεί, για να μην παραλάβουν τέτοιες κάρτες, με βάση το Ελληνικό Σύνταγμα και τις διακηρύξεις των δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΥΠΟΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΦΤΩΧΙΑ
ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΤΡΟΦΙΜΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ.
ΥΓ: Το Διαδίκτυο είναι χρήσιμο αλλού και όχι για φακέλωμα.
Το ΙΝΚΑ έχει υποδείξει και πώς θα καταπολεμηθεί η Γραφειοκρατία και πώς θα εντοπιστούν οι φοροφυγάδες, που άλλωστε είναι γνωστοί. Τα επιχειρήματα αυτά είναι κουκούλες προσχήματα.

H KANEΛΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΑΜ



θΕΩΡΕΙΣ ΠΩΣ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;

-Βέβαια! Θα το δείτε... Αλλά το πρόβλημα δεν είναι όλοι αυτοί. Το πρόβλημα είναι η ανοχή. Ένα έχω να πω στους αδελφούς Κύπριους και επιτρέψτε μου: Συνέλληνες Κύπριοι, όποιος εξομοιώνεται με το τέρας, στο τέλος του μοιάζει. Μην βάλετε το «μαύρο» του Ε.ΛΑ.Μ στη ζωή, στη βουλή και στη σημαία σας. Υψώστε «πειρατική σημαία» στο χρυσοπράσινο φύλλο!

                                                    ΠΩΣ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΑΝ ΤΟ ΕΛΑΜ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ;

-Θα ντραπώ για λογαριασμό σας. Όπως ντρέπομαι και εδώ!

ΑΠΟ ΤΟ DOWN TOWN 

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕ PDF: Ο κεραυνοβόλος πόλεμος από την αρχαιότητα μέχρι τον Β' Π.Π.


Ο "κεραυνοβόλος πόλεμος", με απλά λόγια η διενέργεια μείζονων στρατιωτικών επιχειρήσεων και η επίτευξή των αντικειμενικών σκοπών μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, έγινε ευρύτερα γνωστός κατά την διάρκεια του Β’Π.Π. όταν η ευρεία χρήση μηχανοκίνητων μονάδων και οι τακτικές που χρησιμοποίησε ο γερμανικός Στρατός επέτρεψε στην ναζιστική Γερμανία να κυριαρχήσει από τον Απρίλιο του 1940 μέχρι το Νοέμβριο του 1941 σε μία έκταση που ξεκινούσε από την Μάγχη και έφτανε μέχρι τα προάστια της Μόσχας και από την βόρεια Νορβηγία μέχρι την Κρήτη.
Όμως, ο κεραυνοβόλος πόλεμος μπορεί να έγινε γνωστός με τις γερμανικές επιχειρήσεις του Β’Π.Π., αλλά τα βασικά δόγματα και οι τακτικές του εφαρμόστηκαν ευρύτατα από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας. Απλά ανά εποχή προσαρμόζονταν στις τεχνολογικές εξελίξεις και συνεπώς οι ανάλογες επιχειρήσεις αποκτούσαν συνεχώς υψηλότερη ένταση με την χρήση μεγαλύτερου όγκου πυρός σε μικρότερο χρονικό διάστημα.
Στην μονογραφία που ακολουθεί και έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις της DefenceNet Media, μπορείτε να διαβάσετε σε ηλεκτρονική μορφή ένα αναλυτικό σύγγραμμα 25.000 λέξεων των επιχειρήσεων του είδους, από την αρχαιότητα μέχρι τον Β'Π.Π..
Τμήμα εκδόσεων Defencenet Media




557 χρόνια από την Άλωση - Το ημερολόγιο ενός υπερασπιστή και οι τελευταίες στιγμές της Πόλης...

ImageΣαν σήμερα 557 χρόνια πριν γράφτηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της παγκόσμιας Ιστορίας και σίγουρα η πιο μαύρη του Ελληνισμού: Η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 δεν ήταν ένα απλό ιστορικό γεγονός. Ήταν η επικράτηση του κακού απέναντι στο καλό, του σκοταδιού επάνω στο φως. Ελάχιστα έλειψε τους δύο επόμενους αιώνες την τύχη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας να την ακολουθήσουν και τα δυτικά κράτη, τα οποία σώθηκαν στις δύο πολιορκίες της Βιέννης, μόνο όταν συνειδητοποίησαν ότι αν δεν ενωθούν και πράξουν αυτό που δεν έπραξαν στην πολιορκία της Πόλης, το μόνο που τους ανέμενε ήταν το σκοτάδι και το έρεβος που έφερναν οι εισβολείς από την Ανατολή.
Παραθέτουμε ένα ιστορικό απόσπασμα μαρτυρίας από το ημερολόγιο υπεραπιστή της Πόλης, του οποίου δεν διασώζεται το όνομα, για να θυμόμαστε κια να μην ξεχνάμε τι μας περιμένει αν αφήσουμε την εθνική παρακμή που ζούμε σήμερα να διαβρώσει τον εθνικό ιστό μας:
"10:54 Φοβάμαι. Τα δόντια μου τρίζουν κάθε φορά που ακούγεται μια δυνατή ομοβροντία. Το βλήμα ταξιδεύει στον αέρα και πέφτει πάνω στα τείχη σκορπίζοντας τους ηρωικούς υπερασπιστές τους. Το σφύριγμά του δεν είναι προειδοποιητικό –είναι το τραγούδι της φωτιάς πριν πέσει στα κεφάλια μας. Ίσως το επόμενο κεφάλι να ‘ναι το δικό μου. Για 56 ολόκληρες μέρες μας σφυροκοπάνε οι Οθωμανοί από τη στεριά και τη θάλασσα. Εμείς λιγοστεύουμε μέρα με τη μέρα, ενώ αυτοί μαζεύουν στρατό από όλες της πλευρές και μας σφίγγουν μέσα στα τείχη σαν τη θηλιά στο λαιμό.
Σήμερα βρέχει ασταμάτητα από το πρωί και μια πυκνή ομίχλη έχει θρονιαστεί πάνω στην Πόλη. Κακό σημάδι. Το Χρυσό Κέρας έχει χαθεί από τα μάτια μας. Καθώς σουλατσάρουν ανενόχλητα στα νερά του τα πλοία του εχθρού, το μόνο που φαίνεται είναι η φωτιά που φτύνουν τα κανόνια όταν βαράνε. Πίσω μου οι Βλαχερνές είναι παραδοσμένες στον καπνό και τη σκόνη.
Παντού πτώματα και οδυρμοί. Τα σοκάκια γέμισαν θρήνους και όσοι μείναμε να πολεμάμε έχουμε θεριστεί από την πείνα, τη βρώμα, την αϋπνία και τα κανόνια. Μόνο η Παναγιά των Βλαχερνών στέκεται όρθια, θαρρείς πως έχει ρίξει πάνω της ο Θεός ένα βέλο που την προστατεύει. Με το ηθικό μας να ‘χει γίνει σμπαράλια, ευτυχώς υπάρχει και η Παναγιά να μας κρατάει όρθιους στην άνιση τούτη μάχη. Βγάζω το σταυρό από το στήθος και τον φιλάω. Σφίγγω γερά τη σπάθα μου και την καρδιά μου για ν’ αντέξω.
12:04 Για μια στιγμή τα κανόνια σιωπούν. «Στα τείχη, στα τείχη γρήγορα!» ακούγεται η βροντερή κραυγή του γενοβέζου στρατηγού Ιουστινιάνη, καθώς πετάγεται όρθιος με το ξίφος στο χέρι. Οι Οθωμανοί απλώνουν σκάλες στα τείχη μας που έχουν χαμηλώσει και μας πιέζουν. «Κρατάτε γερά ορέ Ρωμιοί!» φωνάζει καθώς αποκρούουμε τα κύματα των γεννίτσαρων που προσπαθούν με λύσσα να μας απωθήσουν.
Σκαρφαλώνουν στα τείχη κι εμείς από πάνω τους ρίχνουμε καυτό λάδι και φωτιά, μα αυτοί, σαν να τους σπρώχνει ένα αόρατο χέρι, δεν εγκαταλείπουν, ούτε σκιάζονται, κατεχόμενοι από μια μανία απάνθρωπη πεθαίνουν με οργή στα μάτια, όχι με φόβο. Κάθε φορά τους νικάμε, κάθε φορά ξανάρχονται όλο και περισσότεροι, σαν τα κύματα της θάλασσας που φουρτουνιάζει και δεν την βαστάει ο μόλος.
Εμείς αντέχουμε, μα οι νίκες αυτές δεν φτάνουν για να μας ανεβάσουν το πεσμένο ηθικό, φαντάζουν προσωρινές μπρος στο κακό που έχει σκύψει από πάνω μας και μας πλακώνει. Φοβάμαι κι εγώ, φοβούνται κι όλοι δίπλα μου, ο φόβος μας μυρίζει στον αέρα και φτάνει στις μύτες των Οθωμανών. Τα αδύναμα τείχη αυτά είχαν προδώσει την Πόλη πριν από 250 χρόνια, όταν οι Φράγκοι είχαν πάρει την Πόλη. Οι εχθροί μας το ξέρουν, γι’ αυτό τώρα το χτυπούν με τα μεγάλα κανόνια τους. Και τι δεν έχουν δοκιμάσει για να μπουν στην Πόλη οι εχθροί…
Μέρες και νύχτες έσκαβαν Σέρβοι σκαφτιάδες ν’ ανοίξουν σήραγγα κάτω από τα τείχη, αλλά ανακαλύψαμε το κόλπο τους και τους σακατέψαμε. Από όλη την Ανατόλια έστειλαν άτακτους βαζιβουζούκους σαν πρόβατα σε σφαγή, αφού ήμασταν καλά ταμπουρωμένοι και τους διαλύσαμε. Κατάφεραν όμως να πάρουν τον Γαλατά και να κόψουν τις προμήθειες που μας έφερναν οι Γενοβέζοι με τα πλοία τους. Τότε μπήκαν στο Χρυσό Κέρας και από τότε μας χαλάνε τα τείχη πέτρα την πέτρα.
14:53 Οι γεννίτσαροι μας έχουν ζώσει από κάτω. Κάτι ετοιμάζουν.
19:41 Μια γερή κανονιά είχε γκρεμίσει το τείχος πάνω από την Κερκόπορτα και την άνοιξε. Όταν το κατάλαβαν οι Οθωμανοί, ξεχύθηκαν μέσα στην Πόλη. Πρώτος ο Ιουστινιάνης ορμά στη μάχη μαζί με τα πρωτοπαλίκαρά του για να σπρώξουν τους Οθωμανούς έξω από τα τείχη. Ανταμώσαμε τους γεννίτσαρους μέσα στα χαλάσματα και ήρθαμε στα χέρια. Πίσω τους ακολουθούν εκατοντάδες άλλοι κραυγάζοντας, ενώ εμείς είμαστε μια χούφτα πολεμιστές.
Οι κατάφρακτοι εφορμούν μέσα στη μάχη, τα άλογα πατάνε πάνω σε πτώματα αλλά εκεί τους περιμένουν με κοντάρια οι Οθωμανοί και τους ανακόπτουν. Δίχως ορμή οι καβαλάριδες μέσα στη μάχη παλεύουν να σταθούν, αλλά με τα χέρια και τις λόγχες τους πετάνε κάτω. Ο φόβος πλέον έχει κυριεύσει τα κορμιά μας που τρέμουν και σαν κλοτσιά στο στομάχι μας καλεί η φυγή, να φύγουμε όλοι, να ζήσουμε λίγο ακόμα, να κατεβάσουμε τα όπλα και να παραδοθούμε στον εχθρό μήπως δείξει επιείκεια και μας αφήσει να ζήσουμε. Η Πόλη όμως μας κοιτά και βασίζεται πάνω μας. Πρέπει να πολεμήσουμε. Για την Πόλη. Για τον Αυτοκράτορα. Για το Θεό μας.
Ξαφνικά ο Ιουστινιάνης πέφτει κάτω βαριά τραυματισμένος από μια λόγχη στο πλευρό. Οι Γενοβέζοι τρομάζουν βλέποντας τον ατρόμητο αρχηγό τους στα αίματα και κάνουν πίσω. Είναι πολλοί οι εχθροί και δεν τους βαστάμε άλλο. Πισωπατάμε και πέφτουμε ένας ένας. Τα πρώτα λάβαρα των Οθωμανών στήνονται πάνω στα τείχη. Τότε από άκρη σε άκρη η τρομακτική είδηση φτάνει σε όλη την Πόλη. «Η Πόλις Εάλω».
20:07 Πολή την λένε επειδή είναι η ομορφότερη πόλη του κόσμου. Ο Γαλατάς, η Πέρα, ο Βόσπορος και η Αγιά Σοφιά θα μείνουν θύμησες να ταξιδεύει ο νους μου εκεί στον κάτω κόσμο και να φχαριστιέται. Δεν με βαστά το βάρος του σπαθιού και η πανοπλία με κουράζει. Ας βγάλω την περικεφαλαία ν’ αντικρίσω καλά για τελευταία φορά την Πόλη. Ας γονατίσω περιμένοντας τη μοίρα μου. Δεν θα την ξαναδώ ποτέ".
Από το ημερολόγιο ενός υπερασπιστή της Πόλης.
Τμήμα ιστορικών αφιερωμάτων defencenet.gr

557 χρόνια από την Άλωση: Η τελευταία δημηγορία του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου

ImageΣυνεχίζοντας το ιστορικό αφιέρωμα για τα 557 χρόνια από την  Άλωση της Πόλης παραθέτουμε τα συγκλονιστικά λόγια του τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου πριν την έσχατη μάχη, όπως αυτά σώθηκαν στο "Χρονικό" του Φραντζή.
«Ευγενέστατοι άρχοντες και εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί, και γενναιότατοι συστρατιώτες, και όλος ο πιστός και τίμιος λαός, ξέρετε καλά πως έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας θέλει με κάθε τέχνασμα και τρόπο να μας στενοχωρήσει περισσότερο και να μας κάνει πόλεμο σφοδρό, με μεγάλες συγκρούσεις και συρράξεις από στεριά και θάλασσα, για να κατορθώσει και να χύσει το δηλητήριό του, σαν φίδι, και να μας καταπιεί σαν ανήμερο λιοντάρι. Σας λέω λοιπόν να σταθείτε αντρειωμένοι και γενναιόψυχοι, όπως κάνατε πάντοτε ως τώρα εναντίον των εχθρών της πίστης. Σας παραδίνω την εκλαμπρότατη και φημισμένη αυτή πόλη, πατρίδα σας και βασίλισσα των πόλεων.
 
Ξέρετε καλά, αδέρφια, ότι για τέσσερις λόγους οφείλουμε όλοι να προτιμήσουμε το θάνατο παρά τη ζωή: πρώτον, για την πίστη και την ευσέβειά μας· δεύτερον, για την πατρίδα· τρίτον, για το βασιλέα και το Χριστό· και τέταρτον, για τους συγγενείς και φίλους. Λοιπόν αδέρφια, αν οφείλουμε να αγωνιστούμε μέχρι θανάτου για έναν και μόνο από τους τέσσερις αυτούς λόγους, πολύ περισσότερο για όλους μαζί, όπως προφανώς κατανοείτε. Αν για τις αμαρτίες μας παραχωρήσει ο Θεός τη νίκη στους ασεβείς, θα διακινδυνεύσουμε υπέρ της πίστεως της αγίας που μας παραχώρησε ο Χριστός με το αίμα του.
 
Αυτό είναι το σπουδαιότερο απ’ όλα. Τι θα ωφεληθεί κανείς αν κερδίσει τον κόσμο όλο και χάσει την ψυχή του; Δεύτερον, χάνουμε έτσι μια περίφημη πατρίδα και, ακόμη, την ελευθερία μας. Τρίτον, χάνουμε την άλλοτε περιφανή και σήμερα ντροπιασμένη, ταπεινωμένη και εξουθενωμένη βασιλεία, η οποία γίνεται έρμαιο του ασεβούς τυράννου. Τέταρτον, στερούμεθα τις προσφιλείς γυναίκες και τα παιδιά μας και τους συγγενείς μας. Ο αλιτήριος αυτός αμιράς έχει πενήντα εφτά ημέρες αφότου ήρθε, και μας πολιορκεί και μας πολεμάει νυχθημερόν, με κάθε τέχνασμα και με όλη του την ισχύ. Χάρη στον παντεπόπτη Χριστό και Κύριό μας, διώχτηκε ντροπιασμένος κακήν κακώς πολλές φορές ως τώρα από τα τείχη.
 
Μην δειλιάσετε και τώρα, αδερφοί, επειδή το τείχος έπεσε σε μερικά μέρη από τα βλήματα και τις εκπυρσοκροτήσεις των τηλεβόλων, γιατί, όπως και εσείς βλέπετε, όπως μπορούσαμε το διορθώσαμε. Εμείς κάθε ελπίδα μας τη στηρίζουμε στην ακαταμάχητη δύναμη του Θεού. Αυτοί έχουν πλήθος όπλα και στρατό και ιππικό, αλλά εμείς έχουμε πίστη στο όνομα του Κυρίου και σωτήρα και, δεύτερον, στα χέρια μας και τη δύναμή μας, που μας χάρισε η θεία πρόνοια.
 
Ξέρω ότι αυτό το αναρίθμητο μπουλούκι των εχθρών, καθώς είναι η συνήθειά τους, θα βαδίσει εναντίον μας με βαναυσότητα και με έπαρση, με πολύ θράσος και βία, για να μας συνθλίψουν, λόγω του ολιγάριθμου της παράταξής μας, και να μας καταπονήσουν με την κούραση, και με φωνές πολλές και ισχυρές να μας φοβίσουν. Τις φλυαρίες τους αυτές τις ξέρετε καλά και δεν είναι ανάγκη να μιλήσουμε γι’ αυτές. Και σε λίγη ώρα θα τα κάνουν όλα αυτά, και θα πετάξουν πάνω μας σαν άμμο της θάλασσας αναρίθμητες πέτρες, βέλη και βλήματα.
 
Ελπίζω να μη μας βλάψουν με αυτά, γιατί βλέποντάς σας χαίρομαι πολύ και τρέφω τη σκέψη μου με ελπίδες σαν κι αυτή, δηλαδή πως, αν και είμαστε λίγοι, είμαστε ωστόσο πολύ επιδέξιοι, επιτήδειοι, ρωμαλέοι, δυνατοί, ικανοί για μεγάλα έργα, και καλά προπαρασκευασμένοι. Με τις ασπίδες σας καλύπτετε καλά τα κεφάλια σας στις συμπλοκές και τις συρράξεις. Το δεξί σας χέρι, που κρατάει τη ρομφαία, να είναι πάντοτε μακρύ. Οι περικεφαλαίες σας, οι θώρακες και η σιδερέ νια πανοπλία σας είναι πολύ ικανά, όπως και τα άλλα σας όπλα, και στη συμπλοκή θα σας εξυπηρετήσουν πολύ. Οι αντίπαλοι ούτε έχουν τέτοια ούτε γνωρίζουν να τα χρησιμοποιούν.
 
Εσείς είσαστε, επίσης, προστατευμένοι πίσω από τα τείχη, και οι απροστάτευτοι δύσκολα προχωρούν. Γι’ αυτό γίνετε μαχητές έτοιμοι, ισχυροί και μεγαλόψυχοι, για όνομα του Θεού. Μιμηθείτε τους λίγους ελέφαντες των αρχαίων Καρχηδονίων, που μόνο με τη φωνή και την όψη τους έτρεψαν σε φυγή μέγα πλήθος ρωμαϊκού ιππικού. Και αν είχαν τη δύναμη να τρέψουν σε φυγή ζώα χωρίς λογική, πόσο μάλλον εμείς που είμαστε κύριοι των ζώων· αυτοί που έρχονται να μας αντιπαραταχθούν σαν ζώα χωρίς λογική, είναι χειρότεροι απ’ αυτά. Τα δόρατά μας, οι ρομφαίες μας, τα τόξα μας και τα ακόντιά μας θα στραφούν εναντίον τους.
 
Και φανταστείτε πως παίρνετε μέρος σε κυνήγι αγριόχοιρων, για να καταλάβουν οι ασεβείς ότι δεν αντιμάχονται με ζώα χωρίς λογική, όπως είναι αυτοί, αλλά με άρχοντες, και αφέντες τους, και απογόνους των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Ξέρετε καλά πως ο ασεβέστατος αυτός αμιράς και εχθρός της αγίας μας πίστης, χωρίς καμιά δικαιολογημένη αιτία, καταπάτησε την ειρήνη που είχαμε και αθέτησε τους πολλούς του όρκους χωρίς να λογαριάζει τίποτε· φτάνοντας ξαφνικά εδώ έστησε οχυρό στο στενό του Ασωμάτου, για να μπορεί να μας βλάπτει κάθε μέρα.
 
Τα χωράφια μας, τους κήπους μας, τα οικογενειακά μας καταφύγια, τα σπίτια μας τα έχει κιόλας πυρπολήσει. Τους αδερφούς μας τους Χριστιανούς, όσους βρήκε, τους θανάτωσε και τους αιχμαλώτισε. Διέλυσε τη φιλία μας και έπιασε φιλίες με τους κατοίκους του Γαλατά, και αυτοί χαίρονται, μη γνωρίζοντας και αυτοί οι ταλαίπωροι το μύθο του παιδιού του γεωργού, που έψηνε σαλιγκάρια και είπε “ω ανόητα ζώα” και τα λοιπά.
 
Ήρθε λοιπόν, αδερφοί, και μας απέκλεισε, και κάθε μέρα έχει ανοιχτό το αχανές στόμα του για να βρει ευκαιρία να μας καταπιεί, εμάς και την Πόλη που έκτισε ο τρισμακάριστος και μέγας βασιλεύς Κωνσταντίνος, και την αφιέρωσε στην πάναγνη και αειπάρθενη δέσποινά μας, τη Θεοτόκο· και τη χάρισε σ’ εκείνη, ώστε να είναι Κυρία της Πόλεως, αλλά και σύμμαχός της και σκέπη της πατρίδας μας και καταφύγιο των χριστιανών, ελπίδα και χαρά όλων των Ελλήνων, το καύχημα όλων που ζουν κάτω από τον ήλιο.
 

Στράφηκε τότε στους Ενετούς, που στέκονταν προς τα δεξιά και τους είπε:
 
«Ευγενείς Ενετοί, αγαπημένοι αδερφοί μας εν Χριστώ τω Θεώ, άνδρες ισχυροί και δυνατοί στρατιώτες και δόκιμοι στους πολέμους, εσείς που με τις αστραφτερές σας ρομφαίες θανατώσατε πολλές φορές πλήθος Αγαρηνών, και το αίμα τους έτρεξε από τα χέρια σας σαν ποτάμι, σας παρακαλώ σήμερα την πόλη τούτη, που βρίσκεται σε τόση συμφορά πολέμου, να την υπερασπιστείτε ολόψυχα. Γνωρίζετε πως πάντα την είχατε δεύτερη πατρίδα σας και μητέρα σας. Σας λέω λοιπόν άλλη μια φορά, και σας παρακαλώ, αυτή την ώρα να ενεργήσετε ως φίλοι της πίστης, ομόθρησκοι και αδερφοί».
 
Κατόπιν, γυρίζοντας προς τα αριστερά, λέει στους Γενουάτες: «Ω Γενουάτες, αδερφοί εντιμότατοι, άντρες πολεμιστές και μεγαλόκαρδοι και φημισμένοι, ξέρετε καλά και καταλαβαίνετε ότι η δυστυχισμένη αυτή πόλη δεν ήταν πάντοτε μόνο δική μου, αλλά και δική σας, για πολλές αιτίες. Εσείς μας βοηθήσατε πολλές φορές πρόθυμα, και με τη δική σας συνδρομή σώθηκε από τους Αγαρηνούς εχθρούς. Τώρα πάλι έφτασε ο καιρός να δείξετε, βοηθώντας την, την αγάπη σας εν Χριστώ, την ανδρεία σας και τη γενναιότητά σας».
 
Και γενικά, αφού στράφηκε προς όλους, είπε: «Δεν έχω καιρό να πω περισσότερα·  μοναχά το ταπεινωμένο σκήπτρο μου το αναθέτω στα χέρια σας, για να το διαφυλάξετε με προθυμία. Σας παρακαλώ ακόμα, και ζητώ την αγάπη σας, να είστε πειθαρχικοί στους στρατηγούς σας, τους δημάρχους και τους εκατόνταρχους, ο καθένας κατά την τάξη του, τη θέση του και την υπηρεσία του. Να ξέρετε τούτο: αν από μέσα από την καρδιά σας φυλάξετε τις εντολές μου, ελπίζω στο Θεό ότι θα λυτρωθούμε από την παρούσα δίκαιη απειλή του. Δεύτερον, σας περιμένει στον ουρανό το αδαμάντινο στεφάνι, και η μνήμη σας θα είναι αιώνια και άξια στον κόσμο».
 
Με αυτά τελείωσε τη δημηγορία του, ευχαριστώντας με δάκρυα και στεναγμούς το Θεό, ενώ όλοι, με ένα στόμα, του αποκρίνονταν με δάκρυα λέγοντας: «θα πεθάνουμε για την πίστη του Χριστού και την πατρίδα μας». Τα άκουσε ο αυτοκράτωρ και, αφού τους ευχαρίστησε θερμά, υποσχόμενος πολλές δωρεές, τους είπε τέλος: «Λοιπόν, αδερφοί και συμμαχητές, να είσαστε έτοιμοι το πρωί. Με τη χάρη και την αρετή που μας δώρισε ο Θεός και με τη βοήθεια της Αγίας Τριάδος, στην οποία αναθέτουμε “την πάσαν ελπίδα μας”. θα κάνουμε τον εχθρό να φύγει κακήν κακώς και ντροπιασμένος από εδώ».
 
Tμήμα ιστορικών αφιερωμάτων defencenet.gr

Ο μέγας Μπουρλοτιέρης του 1821 Κωνσταντίνος Κανάρης


Image
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ήρωες της  Ελληνικής Επανάστασης του 1821 κατορθώνοντας μέσω της πυρπόλησης της Τουρκικής Ναυαρχίδας να προκαλέσει τον θαυμασμό ολόκληρης της Ευρώπης για τη μικρή κουκίδα επάνω στο χάρτη με το όνομα Ελλάδα που αντιμαχόταν τον τουρκικό ζυγό.
Mε την ευκαιρία του εορτασμού της εθνικής μας επετείου της 25ης Μαρτίου 1821, αναδημοσιεύουμε από το capital.gr ένα βιογραφικό κείμενο στη μνήμη του μεγάλου Μπουρλοτιέρη της Ελληνικής Επανάστασης, Κωνσταντίνου Κανάρη:
Παρά τις αντιπαραθέσεις για τον τόπο καταγωγής του αν πρόκειται για την Πάργα ή τα Ψαρά, ο Κανάρης έχει μείνει στην ιστορία ως βέρος Ψαριανός μιας και όλη του η δράση είναι συνδεδεμένη με το νησί ενώ και η οικογένειά του έμεινε και αναπτύχθηκε στα Ψαρά.
Λέγεται ότι γεννήθηκε μεταξύ του 1790 και 1793 στα Ψαρά από τον Ψαριανό Δημογέροντα Μικέ Κανάριο και την Μαρώ Μπουρέκα ενώ έχασε τον πατέρα του σε πολύ μικρή ηλικία και μη έχοντας άλλη διέξοδο άρχισε να δουλεύει σε πλοία άλλων συγγενών του κυρίως του θείου του Δημήτρη Μπουρέκα. Μάλιστα σε ηλικία μόλις 20 ετών ανέλαβε καπετάνιος του πλοίου και ταξίδεψε σε όλη τη Μεσόγειο, ενώ δύο χρόνια αργότερα παντρεύτηκε την Δέσποινα Μανιάτη κόρη γνωστής ναυτικής οικογένειας των Ψαρών με την οποία απέκτησαν και εφτά παιδιά, έξι αγόρια και ένα κορίτσι.

Όντας καπετάνιος ο Κανάρης ταξίδεψε στην Οδησσό αρχικά το 1820 και παρόλο που γνώριζε για την Φιλική Εταιρεία δεν έγινε μέλος της αν και με το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης εκουσίως προσπάθησε με όσα μέσα διέθετε να βοηθήσει στον αγώνα κυρίως κάνοντας επιδρομές στα Μικρασιατικά παράλια αρχικά και έπειτα εντασσόμενος στα πυρπολικά του στόλου των Ψαρών.

Το θάρρος και η τόλμη που τον ξεχώριζε έμειναν ιδιαίτερα γνωστά από το μεγάλο του ανδραγάθημα να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα του πασά Καρά Αλή στη Χίο τον Ιούνιο του 1822 ως αντίποινα για την σφαγή στο νησί. Μαζί με τον Πιπίνο, ο Κανάρης είχε ως στόχο να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα ενώ ο Πιπίνος την αντιναυαρχίδα των Τούρκων. Η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία και 2000 Οθωμανοί βρήκαν τραγικό θάνατο εκείνη τη νύχτα, ενώ η αντιναυαρχίδα τους υπέστη σημαντικές ζημιές.
Η φήμη του ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα και ξένοι λογοτέχνες και συγγραφείς ανέδειξαν την ηρωική του στάση ανάμεσα στους οποίους και ο Βίκτωρ Ουγκώ, ο Λόρδος Βύρωνας αλλά και ο ιστορικός Τόμας Γκόρντον. Ο Κανάρης δεν θα έμενε όμως εκεί. Λίγο αργότερα θα καταφέρει να πυρπολήσει την αντιναυαρχίδα του τουρκικού στόλου όντας αγκυροβολημένη στο λιμάνι της Τενέδου τον Οκτώβριο του 1822, να καταστρέψει μια τουρκική φρεγάτα στη Σάμο το 1824 αλλά και να καταφέρει να πλήξει σημαντικά τον αιγυπτιακό στόλο στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας παραπλανώντας τον εχθρό και υψώνοντας Ρώσικη σημαία με αποτέλεσμα να μη γίνει αρχικά αντιληπτός και να επιφέρει ζημιές. Αν και η επιχείρηση λόγω των καιρικών συνθηκών δεν στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, η συμμετοχή του Κανάρη ήταν ζωτικής σημασίας καθώς αν ο ίδιος δεν έπαιρνε την γενναία απόφαση να χτυπήσει τον στόλο των αιγυπτίων θα εκινείτο εναντίον της επανάστασης εντός μικρού χρονικού διαστήματος με απρόβλεπτες συνέπειες για τον ελληνικό αγώνα.


ImageΗ συμβολή του στην επιτυχία της Eλληνικής Eπανάστασης στάθηκε αναμφισβήτητη και αυτό έγινε αντιληπτό και μετά το τέλος της όταν κατάφερε να αναλάβει σημαντικές πολιτικές θέσεις. Ήδη από το 1826 είχε αναλάβει κυβερνήτης του νέου πλοίου Ελλάς και το 1827 αντιπροσώπευσε τα Ψαρά στην Εθνοσυνέλευση του 1827 στην Τροιζήνα. Μετά την ανάδειξη του Καποδίστρια ως πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας, ο Κανάρης διορίστηκε φρούραρχος της Μονεμβασιάς και βοήθησε στην αντιμετώπιση των ανταρτών σε Μάνη και Ύδρα αλλά μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, η οποία τον απογοήτευσε αποσύρθηκε στη Σύρο.
Με τον διορισμό ωστόσο του Όθωνα ως Βασιλιά της Ελλάδας, ο Κανάρης έφτασε μέχρι το βαθμό του ναυάρχου, ενώ διορίστηκε υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά και στην κυβέρνηση του Ιωάννη Κωλέττη αλλά και στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου το 1854.
Ωστόσο, οι απόψεις του ήταν αντίθετες με εκείνες του βασιλιά και όταν το 1862 του δόθηκε εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης πρότεινε πρόσωπα που ο Όθωνας δεν αποδέχτηκε με αποτέλεσμα να δοθεί εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης στον Ιωάννη Κολοκοτρώνη και ο Κανάρης να συνταχθεί με την αντιπολίτευση.
Μετά την έξωση του Όθωνα έγινε μέλος της τριανδρίας υπό τον Δημήτριο Βούλγαρη και τον Μπενιζέλο Ρούφο σχηματίζοντας προσωρινή κυβέρνηση. Μάλιστα ταξίδεψε μαζί με άλλους μέχρι τη Δανία προσφέροντας τον ελληνικό θρόνο στον βασιλιά Γεώργιο Α’ και ανέλαβε υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Ρούφου αλλά και δύο φορές Πρωθυπουργός, ενώ κατόπιν αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική σκηνή έχοντας ήδη φτάσει 75 ετών. Η επανάκαμψή του έγινε κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου σχηματίζοντας οικουμενική κυβέρνηση λόγω της ιδιαίτερης εκείνης περιόδου για να αφήσει όντας εν ενεργεία Πρωθυπουργός την τελευταία του πνοή στις 2 Σεπτεμβρίου του 1877.
Το μοναδικό θάρρος και η ξεχωριστή εθνική συνείδηση του Κωνσταντίνου Κανάρη αποτέλεσε το κυριότερο γνώρισμα του που έμεινε αναλλοίωτο μέσα στους αιώνες. Ακόμα και αν οι νεότεροι δεν θυμούνται ή δεν γνωρίζουν την πολιτική του σταδιοδρομία σίγουρα θυμούνται την ανδρεία του "Μπουρλοτιέρη" -όπως όλοι τον γνωρίζουν- της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr